تورهای داخلی و خارجی ,رزرو آنلاین هتل و بلیط پرواز کلیه خطوط هواپیمایی

پیش از سفر به کوالالامپور چه کنیم؟

پیش از آن که بار و بندیل سفر به مالزی و شهر جذاب کوالالامپور را ببندید، توصیه می شود که از انجام دادن کارهای زیر غفلت نکنید:

• گرفتن بیمه مسافرتی
• بسته بندی داروها و قرار دادن آن ها در بسته اصلی و شفاف خودشان به همراه اسامی
•  در صورتی که تحت درمان خاصی قرار دارید و از داروهایی به خصوصی استفاده می کنید، لازم است تا نامه ای به همراه مهر، امضا و تاریخ از پزشک خود داشته باشید که شرایط پزشکی و جسمانی شما در آن شرح داده و داروهای شما را به همراه نام عمومی شان ذکر کرده باشد.
• اگر دچار بیماری های قلبی و خاص هستید، حتما نوار قلب خود را که به تازگی دریافت کرده اید، همراه خود داشته باشید.
• از هر داروی ضروری خود دو برابر بردارید تا در صورت مفقود یا ربوده شدن آن ها، به مشکل برنخورید.
• خوب است بدانید که شماره های اورژانس در کشور مالزی 112 یا 999 هستند. بنابراین در صورتی که نیاز به دریافت مراقبت های فوری و پزشکی داشتید، تنها کافی‌ست یکی از این دو شماره تلفن را با موبایل خود بگیرید. در صورتی که پس از آن برای درمان خاصی به بیمارستان یا کلینیکی ارجاع داده شدید، لازم است بلافاصله با شرکت بیمه پزشکی خود ارتباط برقرار کنید.

وضعیت مراکز درمانی کوالالامپور

خوب است بدانید که بیمارستان ها و مراکز درمانی بسیاری در کوالالامپور به چشم می خورند که استانداردهای جهانی سلامت در آن ها رعایت می شود. همچنین به راحتی می توانید از داروخانه های کوالالامپور، داروهای بدون نسخه و نسخه دار خود را تهیه کنید. البته توجه داشته باشید که محدوده داروهای بدون نسخه، در هر کشور متفاوت هستند و برای فروش آن ها خطوط قرمز متفاوتی تعریف شده که به قوانین آن کشور بر می گردد.

در ادامه با چندی از نکات و دانستنی های کوالالامپور آشنا می شوید:

• کوالالامپور یکی از محبوب ترین مقاصد برای گردشگری سلامت محسوب می شود و از جراحی های زیبایی بگیرید تا خدمات دندان پزشکیِ با کیفیت را در این شهر خواهید یافت.
• مراکز درمانی و دندان پزشکی را به راحتی می توانید در مراکز خرید بزرگ و مشهور شهر بیابید و هزینه یک مشاوره خصوصی در حدود 50 رینگیت مالزی (321,000 تومان) خواهد بود.
• داروخانه ها را در تمام شهر خواهید یافت، در این بین، داروخانه های زنجیره ای واتسون‌ز (Watsons) را به راحتی پیدا می کنید.
• بیمارستان عمومی و مرکزی کوالالامپور در شمال مرکز شهر قرار دارد.

از جمله مراکز درمانی قابل توجه کوالالامپور نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مرکز خدماتی برج دوقلوی KLCC: درست در کنار مرکز خرید برج دوقلوی پتروناس قرار دارد و یک شعبه از آن نیز در منطقه کی ال سنترال قرار گرفته است.
• فروشگاه دارویی کین فت | Kien Fatt: هر دو نوع داروهای چینی و غربی را می توانید از این فروشگاه قدیمی و معروف تهیه نمایید. همچنین یک دکتر متخصص و مسلط به زبان انگلیسی در این داروخانه مشغول به کار است.
• بیمارستان تونگ شین | Tung Shin Hospital: بیمارستانی عمومی به همراه یک کلینیک سنتی و چینی
• کلینیک مدی‌کر | Klinik Medicare: برای چک آپ و درمان های فوری می توانید به این کلینیک مراجعه کنید. مدی‌کر در مرکز خرید معروف مید ولی مگامال (Mid Valley Megamal) قرار دارد.

مشکلات گزیدگی و نیش حشرات

از آن جا که کوالالامپور در منطقه ای استوایی و گرمسیری قرار دارد، حشرات مختلفی در این منطقه به چشم می خورد. بنابراین آگاهی از وجود انواع حشرات، راه های پیش گیری از گزیدگی و یا درمان بیماری های حاصل از آن ها الزامی است:

شپش: از شایع ترین مشکلات که در موهای سر و قسمت شرمگاهی بدن به چشم می خورد، وجود شپش هاست. راه انتقال شپش از طریق نزدیک شدن به افراد آلوده است و برای درمانش می توانید به سادگی از شامپوهای ضد شپش حاوی پرمترین (permethrin)  استفاده کنید.

کنه: گزش توسط کنه ها اغلب به هنگام پیاده روی و گشت و گذار در اطراف کوالالامپور رخ می دهد. اگر گزیدگی کنه ها را تجربه کردید و به علایمی مانند خارش پوست، تب و یا دردهای عضلانی دچار شدید، حتما به پزشک مراجعه کنید. قرص های داکسی سایکلین (Doxycycline) از گسترش و انتقال بیماری کنه ها به بدن تان جلوگیری می کند.

زالو: اگر از عاشقان طبیعت گردی هستید و قرار است به دل جنگل های بارانی اطراف کوالالامپور بروید باید بدانید که احتمال مواجهه با زالو را خواهید داشت. البته زالوها ناقل بیماری نیستند؛ اما جای گزش آن ها بر روی بدن تان، ممکن است تا هفته ها با عوارضی چون خارش همراه باشد. همچنین از آن جا که امکان عفونت این زخم ها بالاست توصیه می شود که حتما جای گزش زالوها را با بتادین ضدعفونی کنید.

زنبور: اگر به نیش زنبور حساسیت دارید، توصیه می کنیم که حتما آمپول های آدرنالین (اپی نفرین) را برای درمان فوری همراه خود داشته باشید.

خود را از گزش ساس ها در امان نگه دارید:

ساس ها معمولا در شیار مبلمان و دیوارها زندگی می کنند و شب هنگام به سوی تخت خواب ها آمده تا از بدن شما تغذیه کنند. گرچه این حشرات را در هر جایی می توان دید؛ اما احتمال وجود ساس ها در اقامتگاه های پر رفت و آمد مانند هاستل ها بسیار بالاست. ظاهر تمیز و مرتب یک اقامتگاه، دلیلی بر عدم وجود ساس نیست و بنابراین توصیه می کنیم راهکارهای زیر را دست کم نگیرید:

• 1- از مالک و مدیر اقامتگاه خود سوال کنید که برای جلوگیری از وجود ساس ها چه کرده اند؟ از آن جا که وجود ساس، مشکلی شایع و همه گیر است، وجود روش های کنترل حشرات و آفات در اقامتگاه ضروری است.
• 2- وسایل و چمدان های خود را در ارتفاع مناسبی از سطح زمین نگه دارید، چرا که به این ترتیب از انتقال ساس ها به وسایل خود و در نهایت جا به جایی آن ها به نقاط دیگر جلوگیری خواهید کرد.
• 3- اتاق خود را بررسی کنید و مطمئن شوید که نشانه ای از حشرات نمی یابید. دیدن موجوداتی ریز با پوست های قهوه ای شفاف و یا مدفوع های ریز و به شکل دانه خشخاش، از جمله علایم وجود حشرات است.

در صورت گزش ساس ها…

• 1- برای خارش پوست خود می توانید از آنتی هیستامین استفاده کنید.
• 2- تمام وسایل سفر، کوله پشتی و چمدان خود را تمیز کنید، تمام لباس ها را به خشکشویی بسپارید و پس از دریافت آن ها، لباس ها را با کاورهای پلاستیکی بپوشانید تا از مشکلات بعدی ساس ها و انتقال شان جلوگیری کنید.
• 3- حتما حتما در این باره با مدیریت و مسوولیت اقامتگاه خود صحبت کنید و در صورتی که دیدید از پذیرفتن این مشکل خودداری می کنند و اهمیتی به حرف های شما نمی دهند، به سراغ دفتر گردشگری محلی کوالالامپور بروید و شکایت خود را ابراز کنید.

راه های پیشگیری از گزیدگی

همان طور که شما هم احتمالا این شعار معروف را شنیده اید، پیشگیری بهتر از درمان است! بنابراین در این جا با برخی از نکات پیشگیری از گزیدگی آشنا می شویم که در طی سفر به مالزی می تواند برای شما مفید و موثر باشد:

• 1- از لباس های آستین بلند و شلوارهای پاچه دار استفاده کنید و استفاده از کلاه را هم از قلم نیندازید.
• 2- با توجه به مقصد سفر از دافع حشرات مخصوص استفاده کنید.
• 3- می توانید لباس های خود را به پرمترین (ماده ای برای دفع حشرات) آغشته کرده و از گزیدگی تا حدی در امان بمانید.
• 4- اتاق ها و مکان هایی با تهویه مناسب را برای استراحت و اقامت برگزینید.
• 5- اگر تخت شما در فضای باز قرار دارد، حتما از پشه بند استفاده کنید.

در انتها اگر دچار گزش حشرات شدید، از خارش محل گزیدگی بپرهیزید و برای قسمت مورد نظر از پماد هیدروکورتیزون (hydrocortisone cream) یا کرم کالامین دی (calamine lotion) استفاده کنید.

مشکلات پوستی در کوالالامپور

بروز عفونت های قارچی در قسمت هایی از بدن که رطوبت بالاست و هوای کمی به آن ها می رسد، بسیار شایع و محتمل است. به همین دلیل عفونت های قارچی اغلب اوقت در زیر بغل، کشاله های ران و میان انگشت های پا دیده می شوند.

برای جلوگیری و درمان چنین مشکلاتی، کافی است تا بدن خود را خشک نگه دارید و از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان خودداری کنید. همچین استفاده از کرم های ضد قارچ مانند کلوتریمازول و تربینافین (Terbinafine) راهکارهای خوبی خواهند بود.

قارچی به نام تینه‌آ ورسی‌کالر (tinea versicolor) باعث بروز لکه هایی روشن و سفید رنگ در قسمت پشت، سینه و شانه ها می شود. در صورتی که این عوارض را مشاهده کردید، حتما به دکتر سری بزنید.

هرگونه زخم و جراحتی را بلافاصله با آب تمیز، شستشو داده و سپس از مواد ضدعفونی کننده استفاده کنید. در صورت مشاهده علایمی از عفونت، مانند افزایش درد و یا تورم محل زخم، حتما به سراغ پزشک بروید.

غواص ها و افراد علاقه مند به شنا و غواصی باید هرگونه زخم و جراحت ناشی از مرجان ها را جدی بگیرند، چرا که این زخم ها به راحتی عفونی می شوند.

آلودگی هوا در کوالالامپور

باید بدانید کوالالامپور یکی از بزرگترین و شلوغ ترین شهرهای دنیاست که کیفیت پاکیزگی هوای آن در حد مطلوبی قرار ندارد. در صورتی که اقامت شما در این شهر بیش از هفت روز است و ناراحتی تنفسی دارید، چند روزی از کوالالامپور خارج شده تا هوایی تمیز استنشاق کنید.

اسهال 

یکی دیگر از شایع ترین مشکلاتی که مسافران کوالالامپور با آن رو به رو می شوند، اسهال است که منشایی باکتریایی دارد. برای درمان اسهال لازم است تا مایعات کافی بنوشید و از محلول هایی مانند او آر اس (ORS) استفاده کنید تا الکترولیت ها و گلوکز بدن‌تان جبران شود. همچنین استفاده از آنتی بیوتیک هایی مانند نورفلوکساسین (Norfloxacin)، سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) و آزیترومایسین (Azithromycin) برای از بین بردن باکتری ها، بسیار موثر خواهند بود.

یکی دیگر از داروهایی که برای اسهال به کار می رود، لوپرامید (Loperamide) است. البته این قرص شما را درمان نکرده و تنها اسهال شما را قطع می کند. استفاده از لوپرامید در شرایط خاص توصیه می شود، به طور مثال زمانی که قرار است یک اتوبوس سواری طولانی را پشت سر بگذارید.

اگر آنتی بیوتیک های تجویز شده، درمان و پاسخ مناسبی را به همراه نداشت، خیلی سریع پیگیری کنید و بار دیگر به بیمارستان مراجعه کنید.

انگل ژیاردیا نیز از جمله انگل های نسبتا شایع در کوالالامپور بوده که با عوارضی چون حالت تهوع، نفخ، خستگی مفرط و اسهال متناوب همراه است. از جمله راه های درمانی این انگل، استفاده از قرص های تینیدازول (Tinidazole) و مترونیدازول (Metronidazole) است.

آفتاب سوختگی در کوالالامپور

باید بدانید که شدت تابش آفتاب در کوالالامپور بالاست و استفاده از کرم ضدآفتاب قوی با حداقل SPF 30، کلاه های لبه دار پهن و عینک آفتابی جدا توصیه می شود.

در صورت آفتاب سوختگی، روزی دوبار از کرم های هیدروکورتیزون 1% در محل سوختگی استفاده کنید.

بیماری های احتمالی در کوالالامپور

بیماری هایی که در ادامه گفته می شود، از جمله شایع ترین بیماری های دیده شده در مسافران و گردشگران کوالالامپور است:

تب دِنگی | Dengue fever: یکی از شایع ترین بیماری های عفونی در شهرهای مالزی، همین تب دِنگی است که توسط نیش پشه منتقل می شود. برای جلوگیری از این بیماری می توانید روش های دفع حشرات را به کار ببرید. به طور مثال استفاده از لباس های آستین دار و پوشیده، از جمله راهکارهای مفید است.

از علایم تب دنگی می توان به تب و سردردهای شدید، دردهای عضلانی، خارش پوست و اسهال اشاره کرد. تب دنگی هیچ درمان مشخصی ندارد و برای بهتر شدن لازم است که استراحت کرده و از قرص های استامینوفن استفاده کنید. حواستان باشد و در صورت ابتلا به تب دنگی، از قرص های آسپیرین استفاده نکنید؛ چرا که احتمال بروز خونریزی را افزایش می دهد.

هپاتیت A: هپاتیت A نوعی بیماری ویروسی است که به علت خوردن و نوشیدن غذا و آب آلوده رخ می دهد و باعث عفونت کبد می شود. هپاتیت A با علایمی چون یرقان یا زردی بدن، حالت تهوع و حالت گیجی و خواب آلودگی همراه خواهد بود. به همین دلیل تمام گردشگران کوالالامپور لازم است که در برابر هپاتیت A واکسینه شوند.

هپاتیت B: این هپاتیت تنها بیماری است که از طریق آمیزش جنسی منتقل می شود و با واکسینه شدن می توان از ابتلا به آن جلوگیری کرد.

هپاتیت E: هپاتیت E نیز از طریق آب و غذای آلوده منتقل می شود و نشانه هایی همچون هپاتیت A دارد، با این تفاوت که شیوع این بیماری کمتر از هپاتیت A است. با این همه باید بدانید که مشکلی بسیار جدی است و در صورتی که خانم بارداری به این بیماری دچار شده، می تواند همزمان منجر به مرگ مادر و کودک شود. در حال حاضر واکسنی برای این بیماری وجود ندارد و تنها راه جلوگیری از آن، استفاده از آب و غذای سالم و رستوران های قابل اعتماد است.

ایدز | HIV: ایدز نیز از جمله بیماری های شایع در کوالالامپور است.

آنفولانزا: ابتلا به آنفولانزا برای کهنسالان و بیماران تحت درمان مانند افراد مبتلا به بیماری های قلبی و دیابت، بسیار خطرناک است. بنابراین برای این افراد، توصیه می کنیم که پیش از سفر، از واکسن های آنفولانزا استفاده کنند. برای درمان آنفولانزا، روشی قطعی وجود ندارد و استراحت طولانی و مصرف قرص استامینوفن توصیه می شود.

مالاریا: باید بدانید که مالاریا در شبه جزیره مالزی، بیماری نادری است و داروهای ضدمالاریا به ندرت برای گردشگران توصیه می شود. هر چند در مناطق روستایی، احتمال بسیار کمی از ابتلا به مالاریا وجود دارد. به یاد داشته باشید که بیماری مالاریا می تواند کشنده باشد و اگر قصد دارید در طبیعت مالزی گردش کنید و به مناطق بکر کشور پا بگذارید، پیش از سفر به دنبال مشاوره جدی پزشکی باشید و دوز مناسب واکسن برای درمان بیماری مالاریا را بدانید.

هاری: یکی از مشکلات و بیماری های احتمالی در کوالالامپور است که اگر درمان نشود، می تواند کشنده باشد. هاری اغلب با گاز و یا لیس حیواناتِ مبتلا، مانند سگ و میمون به انسان منتقل می شود. در صورتی که قبلا از واکسن های هاری استفاده کرده باشید، پس از ابتلا به هاری، درمان راحت و ساده ای پیش روی شماست.

اگر حیوانی شما را گاز گرفت، محل زخم را به آرامی با آب و صابون بشویید و سپس از بتادین و مواد ضدعفونی کننده استفاده کنید. در صورتی که سابقه واکسن هاری را ندارید، نیاز است هر چه سریع تر پادتن هاری را دریافت کنید.

حصبه: حصبه نوعی عفونت باکتریایی و خطرناک است که از طریق آب و غذای آلوده منتقل می شود. از علایم حصبه می توان به تب آرام و شدید، سردرد، سرفه خشک و معده درد اشاره کرد. واکسن حصبه برای تمام گردشگرانی که می خواهند بیش از یک هفته در کوالالامپور اقامت کنند توصیه می شود؛ اما با این حال باید بدانید که این واکسن درمان قطعی حصبه نیست و باز هم نیاز است که به بهداشت آب و غذای خود دقت کنید.

تب زیکا: نوعی بیماری عفونی و ویروسی است که توسط پشه های آدس (Aedes) منتقل می شود و عوارضی شبیه تب دنگی دارد. باید بدانید که مالزی یکی از نقاط دنیاست که در آن احتمال ابتلا به تب زیکا بالاست و همان طور که در بخش بهداشت بانوان هم اشاره کردیم، برای سفر و خوشگذرانی به هنگام دوره بارداری اصلا توصیه نمی شود.

فرهنگ غذایی مالزی

پیش از آن که یک راست به سراغ دسرهای خوشمزه این دیار برویم، ابتدا نگاهی می اندازیم به فرهنگ غذایی این کشور و سعی می کنیم قدری درباره عادات غذایی مالزی آگاه شویم.

خوراکی و غذاهای مالزیایی ترکیبی از روش های سنتی و مدرن است و آداب بسیار متنوعی هم در شیوه ی خوردن غذاها رعایت می شود که همه ریشه در چند ملیتی بودن مردمان این سرزمین دارد. مردمان مالزی را می توان به سه قوم اساسی تقسیم کرد: مالایی، چینی و هندی. هر یک از این اقوام فرهنگ خاصی داشته که در غذاهایشان به وضوح قابل مشاهده است و در این کشور در هم عجین شده اند. البته گروه های مهاجر را هم نباید از یاد ببریم، اقوامی که از اوراسیا همه ساله به مالزی مهاجرت می کنند و هر یک علایق و غذاهای سرزمینشان را با خود به همراه می آورند. حقیقت این است که غذاهای مالزی ترکیبی از همنشینی چندین فرهنگ غذایی مختلف هستند که از آن جمله می توان به غذاهای چینی، هندی، تایلندی، هلندی، مالایی و … اشاره کرد.

غذاهای مالزی نیز مانند هر سرزمین دیگری، بخش ها و تقسیم بندی های متفاوتی دارند که یکی از جالب ترین و مشهور ترین قسمت های خوشمزه فرهنگ غذایی مالزی، دسرها یا «کوئه»ها هستند که در رنگ ها و شکل های متنوعی بوده و قیافه ای وسوسه کننده دارند. کوئه در لغت به معنای کیک و شیرینی است و اغلب به طیف عظیمی از خوشمزه های فینگرفود و کوچک اشاره دارد. از جمله مواردی که در این دسته بندی می توان دید، انواع کیک، کلوچه، پیراشکی، شیرینی، بیسکویئت و پودینگ بوده که اغلب از انواع برنج و برنج چسبناک (برنج گلوتینوس) تهیه می شوند.

همچنین جالب است بدانید که دسرهای «کوئه» مختص فرهنگ مالایی نیست و در دیگر کشورها مانند اندونزی، سنگاپور و برونئی نیز با همین نام در میان مردم محبوب اند. محبوبیت کوئه مالایی البته به همین جا محدود نمی شود و در کشورهای دیگری مانند ویتنام، تایلند و میانمار نیز دسرهای مشابهی با نام هایی دیگر دیده می شود.

صرف این دسرها محدود به زمان خاصی نمی شود و در اوقات مختلفی از روز مورد استفاده قرار می گیرند. کوئه ها بسته به آن که در کدام بخش از کشور مالزی تهیه می شوند، در طعم از شیرین، تا نمکی و ادویه دار مختلف هستند. اغلب اوقات برای طبخ کوئه ها از روش بخارپز استفاده می کنند و در پخت آن از ترکیباتی چون نارگیل، شیره نارگیل، گولا ملاکا (شکر پالم) و برگ های نوعی کاج به نام پاندان استفاده می کنند. این در حالی است که بافت اولیه و خمیر کوئه ها را از آرد برنج، آرد برنج چسبان، نشاسته گیاه مانیوک (تاپیوکا) و برنج چسبان تهیه می کنند. از دیگر مواد اولیه رایج این دسرها نیز می توان به آرد ماش و آرد مانیوک اشاره کرد.

باید بدانید که تنوع کوئه های مالزی بسیار زیاد است و در ادامه تنها با تعدادی از بهترین ها و محبوب ترین ها آشنا می شویم.

2- باهولو | Bahulu

اگر به دنبال دسری خوشمزه برای همراهی با چای و قهوه عصرانه هستید، باهولو را فراموش نکنید! این کیک های کوچک و اسفنجی و طلایی رنگ، به قدری برشته و در عین حال لطیف اند که محال است بخواهید از خوردنشان صرف نظر کنید.

برای پخت این کیک های کوچک، از ترکیب تخم مرغ، آرد و شکر استفاده می کنند و اغلب آن ها را به شکل دکمه قالب می زنند. جالب است بدانید که کیک های باهولو، پای ثابت شیرینی های عید فطر در کشور مالزی هستند، با این حال فرقی نمی کند چه زمانی به این کشور سفر کرده اید، این خوراکی خوشمزه را می توانید در بسیاری از فروشگاه های بزرگ بیابید.

3- بینگکا اوبی | Bingka ubi 

بینگکا اوبی یکی دیگر از دسرهای مالایی است که قیافه ای زرد رنگ، جذاب و ژلاتینی دارد و در برش ها و قطعه های کوچک سرو می شود. این دسر نسبتا شیرین، ترکیبی خوشمزه از موادی مانند تاپیوکا رنده شده، شیر نارگیل، کاسترد و عصاره برگ پاندان است که در انتها و پس از طبخ، با لایه ای از نارگیل رنده شده پوشانده می شود.

بینگکا اوبی دسری ساده اما دوست داشتنی است که در نقاط مختلفی از شهر کوالالامپور می توانید آن را امتحان کنید. به طور مثال اگر به مرکز خرید معروف گاردنز در مگامال مید وَلی (Mid Valley Megamall) می روید، سری به رستوران واقع زیرزمین بزنید و از دسرهای بیگکا اوبی بچشید.

4- سری موکا | Seri muka

سری موکا، کوئه ای دو رنگ و چشم نواز است که لایه زیرین آن سفید و لایه بالایی، رنگ سبز زیبایی دارد. برای طبخ این کوئه، ابتدا برای لایه زیرین برنج چسبان را بخار پز کرده، شکل داده و کنار می گذارند. سپس برای لایه بالایی، کاسترد را با عصاره برگ پاندان ترکیب کرده و لایه ای سبز و خوشرنگ تهیه می کنند. در انتها نیز دو لابه را روی یک دیگر قرار می دهند و سری موکای خوشمزه شما آماده است!

مثل دیگر کوئه ها نیز شیر نارگیل، نقشی اساسی در تهیه هر دو لایه این کوئه خوشمزه دارد و طعمی کرم مانند به برنج چسبان و لایه نخست کوئه می دهد. جالب است بدانید که در سال 2009 سازمان میراث غذایی مالزی، سری موکا را جزو یکی از 100 غذا و نوشیدنی تاریخی مالزی اعلام کرد. بنابراین در سفرتان به کوالالامپور، جای هیچ بحثی نیست که تنها برای یک بار هم که شده، سری موکای خوشمزه را امتحان کنید.

5- کوئه کتایاپ | Kuih ketayap

کوئه کتایاپ، کوئه دادار و یا گولونگ دادار همه به یک نوع کوئه اشاره دارند که اتفاقا یکی از محبوب ترین ها در نوع خودش است. برای آن که کوئه کتایاپ را از میان باقی تشخیص دهید، کافی است به دنبال رولتی کوچک و سبز رنگی باشید که با موادی قهوه ای رنگ پر شده است. وقتی قدری از آن بچشید در ابتدا مزه همیشگی کوئه ها و پنکیکی از  آرد برنج به زیر زبان تان خواهد آمد و سپس با ترکیب جالب و شیرین نارگیل های میانش خوشمزگی اش تکمیل می شود.

برای آن که بتوانید قدری از این کوئه های معروف بچشید، نیاز نیست چندان وقت زیادی بگذارید. مثلا اگر سر و کارتان به مرکز خرید معروف کی ال سی سی در مرکز شهر افتاد، سری هم به کافه لا کوکور (La Cucur) بزنید و کوئه کتایاپ هایش را از دست ندهید.

6- پولوت اینیتی | Pulut inti

گرچه تقریبا تمام کوئه ها شکلی خاص و جذاب دارند؛ اما می تواند به پولوت اینیتی لقب یکی از متفاوت ترین ها را داد! این دسر خوشگل نیز ترکیبی از برنج چسبان و بخارپز است که در ادامه با شیره نارگیل تزئین می شود. اما این تمام ماجرای تزئین و آماده کردنش نیست و در انتها مقداری از این ترکیب را در میان برگ های گیاه موز پیچیده و با آن بسته بندی اش می کنید. لقمه های کوچک پولوت اینیتی در انتظار شماست.

7- اونده اونده | Ondeh ondeh

یکی دیگر از دسرهای خوشمزه و پرطرفدار مالایی که به هنگام عصرانه و نوشیدن چای آورده می شود، کوئه های اونده اونده است که به شکل توپ هایی کوچک و سبز رنگ به چشم می خورند. گازی به این دسرهای جذاب بزنید و از طعم متفاوتش لذت ببرید.

اونده اونده نیز از برنج چسبان و عصاره برگ های پاندان تهیه شده و در نهایت نیز با پودر نارگیل تزئین و سرو می شود. قسمت متفاوت این کوئه ها، مرکز و مغز آن است که با شکر قهوه ای پالم پر شده است.

یکی از بهترین جاهایی که می توانید اونده اونده با کیفیت و اصیل را نوش جان کنید، رستوران نیونا کالرز (Nyonya Colors) در طبقه همکف مرکز خرید مید ولی (Mid Valley Megamall) کوالالامپور است.

8- پولوت پانگانگ | Pulut panggang

پولوت پانگانگ هم گرچه از مواد اولیه ای چون برنج چسبان و نارگیل تهیه می شود، اما قطعا گزینه ای متفاوت و جدید محسوب می شود. این کوئه که در هر منطقه به گونه ای تهیه می شود، ترکیبی از برنج چسبان است با مواد مختلف که درون برگ های موز پیچیده می شوند. البته عجله نکنید! هنوز پولوت پانگانگ آماده نشده و حالا وقتش است که کوئه های چیده شده را بر روی زغال بگذارند و کبابش کنند.

انتخاب آن که برنج های چسبان را دقیقا با چه موادی ترکیب کنند، کاملا بسته به منطقه و محل تهیه این دسرهای خوشمزه دارد. از جمله مواد رایج می توان به سس کاراملی نارگیل، پودر میگوی خشک شده و ترکیبی از گوشت گاو اشاره کرد.

9- کوئه چووی | Chwee kuehچووی، کوئه ای ساده و خوشمزه است که از ترکیب آرد برنج و آب تهیه می گردد و سپس درون قالبی کوچک قرار داده می شود. پس از آن قالب های برنج را بخارپز کرده و کاپ کیک هایی برنجی به دست می آورند. پیش از آن که به زمان سرو کوئه ها نزدیک شوند، روی آن ها را با لایه ای از سس فلفل تند و ترشی تربچه می پوشانند.

جالب است بدانید که کوئه چووی از آن دسرهاست که نه تنها در مالزی، بلکه در کشورهای دیگر مانند سنگاپور نیز محبوبیت دارد و اغلب در وعده صبحانه صرف می شود.

10- پولوت تکان |  Kuih Pulut Tekan

باید بدانید که کوئه جذاب و خوشمزه دیگری انتظارتان را می کشد. شکل متفاوت این کوئه ها شاید جایی را برای تعریف و تمجید از طعمشان باقی نگذارد. ظرفی از پولوت تکان ها را مقابل خود بگذارید و از دیدن بافت و رنگ های سفید و آبی اش لذت ببرید.

کوئه های پولوت تکان را که با نام کوئه پولوت تای تای هم می شناسند، با ترکیبی از برنج های چسبان فشرده و رنگ طبیعی حاصل از گل های آبی گیاه لوبیا می پزند. البته این تمام داستان خوشمزه پولوت تکان نیست، چرا که در انتها، لایه ای قهوه ای رنگ و خوشمزه از کایا را روی این کوئه می کشند. خوب است بدانید که کایا در واقع مربایی ترکیبی از تخم مرغ و نارگیل است که در مالزی تهیه می شود.

11- کوئه انگ کو | Angku Kuih

انگ کو، کوئه مشهور دیگری است که با نام «کیک لاک پشتی قرمز» هم شناخته می شود. وقتی نگاهی به این کیک های کوچک و قرمز رنگ بیاندازید، متوجه خواهید شد که بی دلیل، این اسم بانمک را روی کوئه ها نگذاشته اند. این کوئه ها نه تنها شکل، که نحوه طبخ خود را مدیون فرهنگ غذایی چینی هستند. کوئه انگ کو را به شکل لاک پشت می پزند؛ چرا که چینی ها معتقدند خوردن لاک پشت موجب طول عمر می شود و در نهایت فرد، از بخت و اقبال خوبی برخوردار خواهد شد.

برای پخت انگ کو، برنج های چسبان را با خمیر مخصوص ماش پر کرده و در انتها و پس از شکل دادن، بر روی برگ های موز، بخار پز می کنند.

12- وجیک | Wajik

شاید از رنگ قهوه ای این کوئه خوشتان نیاید، اما لحظه ای هم در خوشمزه بودنش شک نکنید. برای تهیه کوئه وجیک هم ترکیب برنج چسبان و فشرده با شکر پالم و شیر نارگیل کاربرد دارد، اما پس از آماده شدن ترکیب اولیه بر روی برگ های موز گذاشته شده و برای سرو آماده می شود.

وجیک نیز از آن دست دسرهاست که تنها محدود به مالزی و مردمان مالایی نمی شود و در کشورهای دیگری چون اندونزی و برونئی محبوبیت دارد.

13- پای تی | Pie tee

پای تی، یکی دیگر از متفاوت ترین کوئه های مالایی است که پوسته آن، نوعی شیرینی ظریف و نازک بوده که درون آن با مخلوطی از سبزیجات خرده شده و ادویه دار پر می شود. این پوسته در واقع از خمیرابه تهیه شده و سپس با قالب زدن و سرخ کردن آن، به کاسه هایی شیرین بدل می گردد. در انتها هم این کاسه ها را با ترکیب ادویه دار سبزیجات کامل می کنند.

14- ناگاساری | Nagasari

همیشه باز کردن بسته ها جالب و هیجان انگیز است! ناگاساری بسته ای سرپوشیده و مرموز در برابر شماست که با کنار زدن برگ های موز، راز خوشمزه اش را کشف خواهید کرد. با باز کردن برگ های موز، به قسمت سفید و وسوسه کننده ناگاساری می رسید که آمیزه بدیعی از برنج، آرد ذرت، شیر نارگیل و البته قطعه ای موز است.

برای پخت ناگاساری ابتدا برنج، آرد ذرت و شیر را با یک دیگر مخلوط کرده و بر روی گاز می پزند. پس از آن مخلوط به دست آمده را با لایه های موز پوشانده، سپس درون برگ های موز گذاشته و در نهایت بسته برگ پوش را بخار پز می کنند.

15- پوتو پیرینگ | putu piring

پوتو پیرینگ نیز از آن کوئه هاست که با اسامی مختلفی در میان مردم شناخته می شود. از دیگر نام های این دسر خوشمزه می توان به پوتو منگکوک، کوئه توتو، کوئه آیو و … اشاره کرد. مواد اولیه پخت پوتو پیرینگ نیز تفاوتی با دیگر کوئه ها ندارد و از آرد برنج و آرد برنج چسبان تهیه می شود. از دیگر موادی که در تهیه پوتو پیرینگ به کار می رود، می توان به بادام زمینی، پودر نارگیل و شکر پالم اشاره کرد.

پوتو پیرینگ به شکل دیسک های ضخیم درست شده و در انتها برای سرو، روی برگ های موز یا بامبو قرار داده می شود.